İnsanlar zevk ve arzularına o kadar bağlı olmuşlar ki, ölüyorsun görmüyorlar.
'' Bi' sorunum var! '' Diyorsun, hepsi sağır.
'' Bi' baksanız? '' Diyorsun, hepsi kör.
Sonrasındaysa, ilgiye muhtaç bireyler haline geliyoruz. Hepimiz, başımızı okşayacak o şefkatli eli bekler olmuşuz. Sonra birileri çıka geliyor, dökülmüş parçalarınızı beraber birleştiriyorsunuz. Bir tekme de oradan, artık yavaş yavaş hissizleşmeye başlıyorsun.
İnsanlara olan güvenin, hiçlikle savaşır hale geliyor. O çok sevdiğin insana-insanlara yüklediğin anlamlar, sadece sana kalıyor.
Müziklerden temenni ettiğin huzur, acı olarak dönüyor. Hızla geçen zamana yetişmeye çalışıyorsun, nefesin yetmiyor.
